کمک به مشکلات عصب‌ روانشناسی کودک

نگرانی والدین در مورد فرزندانشان

این خانواده به دلیل کار پدر، در مدت کوتاهی دو مرتبه نقل مکان کرده است. پدر کار شیفتی می کند و خیلی وقت ها در خانه نیست. پسر کوچکتر شش ساله است و با مادر در خانه است. او اضافه وزن پیدا کرده و حوصله یادگرفتن موضوعات جدید را ندارد. این پسر فکر می کند که از بقیه بدتر است و نمی خواهد مثلاً دوچرخه سواری را تمرین کند.

با این حال در مورد پسر بزرگتر، 11 ساله، نگرانی بیشتری وجود دارد. مدرسه رفتن او بخوبی پیش نمی رود. این پسر حوصله تمرکز کردن ندارد و برای او آموختن مطالب جدید سخت است. نقل مکان و تغیر مدرسه مشکلات را بیشتر کرده اند.

والدین برای گفتگو با معلم و کارمند امور اجتماعی مدرسه دعوت می شوند. به نظر آنها بهتر است پسر خانواده برای معاینه پزشک مراجعه کند. نظر مادر ابتدا این است که او بهتر از هر کس دیگری می داند که پسرش به چه چیزی نیاز دارد. به هر حال پس از گفتگو، والدین راضی می شوند که از روانشناس مدرسه درخواست برگه ارجاع شود تا پسرشان بتواند برای معاینه مراجعه کند.

توضیح مشکلات پیدا می شود

در معاینات معلوم می شود که پسر دچار اختلال رشد اعصاب مرکزی است که مشکلی عمومی می باشد. نام این اختلال سیندرم آسپرگر است. دلیل این که رفتار کودک با بقیه فرق داشته و بین او و همکلاسی هایش سوء تفاهم و دعوا پیش می آمده این موضوع بوده است. وقتی که این پسر نتوانسته در شرایط دشوار حرف خود را به شیوه دیگری بزند، کتک زده است. به والدین گفته می شود که مهم است که پسر شیوه های جدیدی برای طرز عمل پیدا کند و بدون بکار بردن مشت، بتواند حرف خود را بزند.

این خانواده برای آمادگی عصب روانشناسی (NEPSY) برگه ارجاع دریافت می کند که طی آن پسر برای مهارت های روزمره مورد نیازش و والدین برای کمک کردن و راهنمایی کودک، کمک دریافت می کنند. پسر خانواده برای دوره ده مرتبه ای مربی nepsy دریافت می کند. همچنین با والدین قرار گذاشته می شود که با مراقبت های اجتماعی تماس گرفته شود و سؤال شود که این خانواده در این شرایط چه کمک دیگری می تواند دریافت کند.

به کل خانواده کمک می شود

از مراقبت های اجتماعی پیشنهاد می شود که با والدین در خانه این خانواده گفتگو شود. در زمان این گفتگو، به نیازمندی های خانواده گوش فرا داده می شود و مادر می پذیرد که دچار خستگی مفرط است. او خوشحال است که کارمند امور اجتماعی به وضعیت کل خانواده علاقه نشان می دهد و به روش هایی فکر می کند که به پسر کوچکتر خانواده هم کمک کند. ارزیابی نیاز به خدمات انجام می شود و بر اساس آن قرار گذاشته می شود که به این خانواده از طریق بخش کار با خانواده کمک شود.

کارمند خانواده بلافاصله شروع به مراجعه به خانه این خانواده می کند، در ابتدا به طور هفتگی. او به والدین کمک می کند که به طور مؤثرتری در رفتار پسر خود دخالت کنند و بر اساس راهنمایی های آمادگی nepsy عمل نمایند. پسر خانواده از طرف مدرسه هم کمک دریافت می کند و بتدریج مدرسه رفتن بهتر پیش می رود. پسر یاد می گیرد که با دیگرا ن بهتر کنار بیاید.

پسر کوچکتر دوره پیش دبستانی را شروع می کند. دو ماه بعد پسر می گوید که می خواهد دوچرخه سواری یاد بگیرد تا بتواند با دوستان پیش دبستانی خود به دوچرخه سواری برود. والدین از این که راه حل مشکلات پیدا می شوند، احساس راحتی می کنند. خانواده تصمیم می گیرد درخواست مرخصی کند تا والدین هم بتوانند با هم وقت بگذرانند.