Skip to content

""

طلاق

این حق کودک است که پس از طلاق، رابطه نزدیک و امن را با هر دو والدین حفظ کند. در هنگام طلاق، والدین باید با هم در مورد سرپرستی، سکونت، حق ملاقات و نفقه کودکان توافق کنند.

 

والدین باید با هم تصمیم بگیرند که آیا آنها همچنان با هم سرپرست کودک هستند و کودک در نزد کدامیک زندگی می کند. کودک حق دارد هر دو والد را ملاقات کند و هر دو والد موظف هستند در امرار معاش / نفقه کودک شرکت کنند.

می توان آن والدی را که با کودک زندگی نمی کند، موظف دانست که به آن والدی که با کودک زندگی می کند،  نفقه پرداخت نماید.

 سرپرستی مشترک و تک سرپرستی

رایج ترین شیوه سرپرستی کودکان پس از طلاق پدر و مادر، سرپرستی مشترک می باشد. این به آن معنی است که پدر و مادر هر دو در تصمیم گیری بر سر مسائل مهم کودک از جمله تربیت، بهداشت ودرمان و یا مسافرت شرکت می نمایند.

تصمیم گیری بر سر مسائل مربوط به زندگی روزمره کودک به عهده آن والدی است که کودک نزدش زندگی می کند. در صورتی که والدین سرپرستی مشترک کودک را داشته باشند، کودک را نمی توان برای سکونت دائم بدون اجازه سرپرست دیگر به خارج از کشور برد، حتی اگر کودک با آن سرپرستی که او را به خارج برده زندگی کند. در صورتی که برای کودک درخواست گذرنامه شود، سرپرست دیگر هم باید درخواست گذرنامه را امضاء کند.

اگر پس از طلاق سرپرستی مشترک کودک عملی نباشد، یکی از سرپرستان می تواند درخواست تک سرپرستی کودک را بدهد. این بدان معنی است که شخص تک سرپرست می تواند بدون مشورت با والد دیگر، بر سر مسائل کودک تصمیم گیری نماید. البته بایستی همیشه این را در نظر داشت که در هر شرایطی کودک حق ملاقات هر دو والد خود را دارد.

 

وقتی تصمیم به جدایی گرفته می شود

هر دو والد با هم یا یکی از والدین به تنهایی می تواند درخواست طلاق نماید. پس از گذشت شش ماه مهلت بازنگری، طلاق تأیید رسمی می شود و معتبر می گردد. زمانی که زوج دیگر با هم در یک آدرس زندگی نمی کنند، ازدواج پایان می یابد.

 

قراردادهای پس از طلاق در مورد امور مربوط به کودک

مسایل مربوط به مشاوره و توافق در مورد طلاق، مراقبت از کودک، سکونت کودک، ملاقات کودک و نفقه کودک را خدمات حقوقی خانواده متعلق به شهرها انجام می دهند.

بهترین حالت برای کودکان این است که والدین بتوانند در مورد مسایل مربوط به سرپرستی، سکونت و حق ملاقات کودک و نیز مسائل مربوط به نفقه، با هم توافق کنند. والدین می توانند در مورد این مسائل به بهترین حالتی که به نظرشان می رسد، به توافق برسند.

توافق را می توان یا شفاهی انجام داد و یا کتبی. توصیه می شود که والدین یک توافقنامه کتبی تهیه کنند که برای تأیید شدن به شخص ناظر بر منافع کودک  بدهند. بدین ترتیب، از جمله این که حق کودک برای ملاقات والدین خود متحقق شوند، تأمین می گردد. در صورتی که یکی از والدین آنگونه که توافق شده، در نفقه کودک شرکت نکند، اگر با مسئولین قرارداد انجام نشده باشد، کلا (Kela) مبلغ نفقه پرداخت نمی کند.

اگر توافق حاصل نشود

در صورتی که وضعیت پر تنش باید و سرپرستان کودک نتوانند در مورد مسایل با هم توافق کنند، توسط   شخص ناظر بر منافع کودک  نمی توان قرارداد انجام داد. برای درخواست توافق، خدمات ویژه حل اختلاف امور خانواده وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد حل اختلاف امور خانواده، به خدمات اجتماعی خانواده ای دارای فرزند مراجعه کنید.

در صورتی که باز هم توافق ایجاد نشود، ممکن است نیاز به کمک حقوقی وجود داشته باشد و یا حتی کار به دادگاه بیانجامد. در این صورت دادگاه تعیین می کند که کودک نزد چه کسی زندگی کند و ملاقات با والد دیگر چگونه مورد توافق قرار گیرد. دادگاه برای این تصمیم گیری به  بررسی شرایط  اداره امور اجتماعی نیاز دارد.

برای اشخاصی که به طلاق فکر می کنند و یا طلاق گرفته اند، برای کمک به وضعیت آنها، خدماتی از قبیل  گروه های همتا وجود دارد. برای کودکان نیز گروه های خاص خودشان وجود دارد. برای کسب اطلاعات بیشتر به مرکز مشاوره و خدمات امور اجتماعی خانواده های دارای فرزند شهر خود مراجعه کنید.

در مرحله بعد مطالعه کنید

حقوق کودکان

حقوق کودکان

حمایت از رابطه زناشویی

حمایت از رابطه زناشویی

سرپرستی کودکان

سرپرستی کودکان

واژه نامه

در این واژه نامه مهمترین مفاهیم مربوط به حفاظت از کودکان تعریف می شوند.

واژه نامه

ببند