مراقبت جایگزین

مراقبت جایگزین به معنی پرستاری و پرورش کودک تحت سرپرستی گرفته شده، کودکی که به طور اضطراری جایگزین شده و یا کودکی است که با حکم موقتی دادگاه اداری جایگزین شده است. این مراقبت جایگزین در جایی بیرون از خانه خود کودک انجام می گیرد.

در صورتی که کودک در خطر مستقیم باشد، استقرار جایگزین به طور فوری و اورژانس انجام می شود

در صورتی که کودک در خطر مستقیم باشد و هیچکس از نزدیکانش نتواند از او مراقبت نماید، خدمات حفاظت از کودکان باید کودک را به محل امنی منتقل کند. این موضوع به نام استقرار جایگزین به طور فوری و اورژانس (kiireellinen sijoitus) شناخته می شود.

استقرار جایگزین  فوری همیشه حالت موقت دارد. جایگزینی فوری مثلاً می تواند در مواقعی انجام شود که والدین آنقدر تحت تأثیر مواد مخدر و مسکر هستند که نمی توانند از فرزند خود نگهداری کنند و یا در زمانی که کودک برای مدت طولانی در خانه به تنهایی رها شده است. کودک می تواند خودش هم، مثلاً با مصرف مواد مخدر و مسکر برای خود خطرناک باشد. در صورتی که کودک در خطر مستقیم باشد، جایگزینی فوری علیرغم مخالفت کودک یا والدین هم می تواند انجام شود.

کارمندان حفاظت از کودکان در زمان استقرار جایگزین کودک دارای اختیارات وسیعی برای تصمیم گیری در مورد مسائل او هستند. به هر حال این کارمندان در همکاری نزدیکی با سرپرستان و والدین کودک می باشند. در زمان استقرار جایگزین فوری، وضعیت خانواده و نیاز به کمک مورد بررسی قرار می گیرد. هدف این است که کودک بتواند در شرایط امنی به خانه برگردد. کارمند امور اجتماعی ارزیابی می کند که آیا  استقرار جایگزین  می تواند پایان یابد یا خیر، و در مورد خاتمه استقرار جایگزین تصمیم گیری می نماید. در صورتی که نتیجه ارزیابی این باشد که بازگشت کودک به خانه امن نیست، اقدام به تحت سرپرستی گرفتن کودک آغاز می شود.

تحت سرپرستی گرفتن کودک آخرین گزینه است

تحت سرپرستی گرفتن کودک به این معنی است که از کودک در خارج از منزل او مراقبت می شود. تحت سرپرستی گرفتن کودک آخرین اقدامی است که در صورتی که مشکلات بسیار جدی باشند یا مدت طولانی ادامه داشته باشند، مورد استقاده قرار می گیرد. معمولاً پیش از انجام تحت سرپرستی گرفتن کودک، اقدامات بسیاری انجام شده است و تلاش شده است که به شیوه های گوناگون به کودک و خانواده کمک شود. قانون چنین می گوید که هنگامی که هیچ اقدام دیگری نتیجه نمی دهد، کودک باید تحت سرپرستی قرار گیرد. به هر حال مسئولین در همکاری نزدیکی با سرپرستان و والدین کودک هستند و کارمندان نمی توانند مثلاً در مورد مذهب کودک تصمیم گیری کنند.

اقدامات مربوط به تحت سرپرستی گرفتن کودک همراه با خانواده انجام می شود

تحت سرپرستی گرفتن کودک روندی طولانی است که معمولاً همراه با خانواده انجام می شود. بیشترین موارد تحت سرپرستی گرفتن کودک با تفاهم بین کودک و خانواده انجام می گیرد.

تحت سرپرستی گرفتن کودک همیشه به طور کتبی استدلال می شود. کارمندان حفاظت از کودکان تمام اطلاعاتی که در موضوع تأثیر می گذارند را جمع آوری می کنند و نظر خانواده را هم می شنوند. در استدلال تحت سرپرستی گرفتن کودک باید موارد زیر را ذکر نمود:

• نشان داد که امنیت کودک چگونه در خطر قرار گرفته است،
• بیان نمود که چگونه تلاش شده است که به کودک کمک شود و چرا این شیوه ها کافی نبوده اند و نیز
• تحت سرپرستی گرفتن کودک چگونه به او کمک می کند و چرا برای کودک گزینه ای مناسب تر از ماندن در خانه است.

والدین و کودک حق دارند با اسنادی که در آنها تحت سرپرستی گرفتن کودک استدلال شده است، آشنا شوند. همچنین باید جلسه ای برگزار کرد که طی آن مبانی تحت سرپرستی گرفتن کودک برای آنها توضیح داده شود.

گاهی اوقات تحت سرپرستی گرفتن کودک باید علیرغم مخالفت خانواده انجام شود

در صورتی که کودکی که 12 سالش تمام شده و یا سرپرستان او، نظرشان این باشد که تحت سرپرستی گرفتن کودک عملی اشتباه است و با آن مخالفت کنند، دادگاه در مورد موضوع تصمیم گیری می کند.   دادگاه اداری موضوع را بررسی می کند و تصمیم می گیرد که بهترین گزینه برای کودک کدام است. از تصمیم گرفته شده توسط دادگاه اداری می توان به دادگاه عالی اداری شکایت کرد.

در وضعیت ها و شرایط متضاد، کارمندان امور اجتماعی باید خانواده ها را راهنمایی کنند. این بدان معنی است که هنگامی که در مورد تصمیم اتخاذ شده در مورد تحت سرپرستی گرفتن کودک به کودک و خانواده توضیح داده می شود، کارمندان باید این را هم توضیح دهند که چگونه و به چه کسی می توان از تصمیم مذکور شکایت نمود.

تحت سرپرستی گرفتن کودک همیشه موضوعی دشوار و پیچیده است. منظور از تحت سرپرستی گرفتن کودک این نیست که بر علیه کسی اقدامی انجام شود، بلکه منظور این است که به کودک و خانواده اش کمک شود.

کودک تحت سرپرستی گرفته شده برای زندگی به نزد خانواده مراقبت کننده و یا به سازمان حفاظت از کودکان نقل مکان می کند

مراقبت جایگزین (Sijaishuolto) به این معنی است که از کودک در خارج از منزل خود نگهداری و مراقبت می شود. کودک تحت سرپرستی گرفته شده معمولاً یا در نزد  مراقبت از خانواده  زندگی می کند و یا در  سازمان حفاظت از کودکان . پیش از  استقرار جایگزین  کودک در خارج از خانه، کارمندان باید روشن کنند که آیا یکی از نزدیکان کودک می تواند از او نگهداری نماید یا خیر. در انتخاب محل استقرار جایگزین باید پیشینه زبان، فرهنگ و مذهب کودک در چهارچوب امکانات مورد توجه قرار بگیرد.

دلایل تحت سرپرستی گرفتن کودک و اهداف مراقبت جایگزین او باید برای کودک توضیح داده شود. کودک باید امکان کافی برای ملاقات با کارمند امور اجتماعی که در مورد مسائل او تصمیم گیری می کند داشته باشد.

 تماس و رابطه در دوران تحت سرپرستی گرفتن کودک

با تحت سرپرستی گرفتن کودک، رابطه او با والدینش قطع نمی شود. کودک حق دارد با والدین و دیگر نزدیکان خود ملاقات کرده و با آنها در ارتباط باشد. همه این موضوعات در  برنامه رابطه خدماتی نیز ثبت می شود. رابطه کودک با والدینش را فقط در مواردی می توان محدود نمود که این رابطه به طور مستدل برای کودک مضر باشد. در چنین مواردی در مورد موضوع باید تصمیم گیری نمود و از این تصمیم نیز می توان شکایت کرد. کودکی که 12 سالش تمام شده نیز حق دارد در صورت تمایل از ملاقات با والدینش سر باز زند.

تحت سرپرستی گرفتن کودک تا زمانی که نیاز کودک ایجاب کند، ادامه می یابد

تحت سرپرستی گرفتن کودک تا اطلاع ثانوی ادامه دارد، یعنی فقط تا زمانی که نیاز کودک ایجاب کند. طول زمان تحت سرپرستی گرفتن کودک مثلاً به این بستگی دارد که والدین در زمان استقرار جایگزین چقدر می توانند به امور خود و به خود رسیدگی کنند. خدمات حفاظت از کودکان در زمان تحت سرپرستی گرفتن کودک برای کودک و والدین اقدامات کمکی ترتیب می دهد که اهداف آن این است که کودک بتواند به خانه برگردد. کارمند مسئول امور کودک حداقل یک مرتبه در سال باید ارزیابی کند که آیا تحت سرپرستی گرفتن کودک تمدید شود یا خیر. تحت سرپرستی گرفتن کودک نهایتاً زمانی خاتمه می یابد که کودک 18 سالش تمام می شود و بزرگسال می گردد.